Ieri si è svolto il secondo Consiglio direttivo dopo la mia elezione a Presidente del CEM.
C'era molta carne sul fuoco.
Ho relazionato sulle varie attività fatte e in programma: contatti con al Biblioteca gallaratese, Consiglio di zona 8.
Ho annunciato due nuove conferenze per maggio sui migranti e a ottobre sulla figura della donna nella letteratura esperanto
Un po' di discussione ha generato il fatto che sinora gli eventi in programma sono in italiano mentre molti chiedono di partecipare a eventi in esperanto.
Ho ricordato che quello che mi premeva di più, come detto anche nel primo consiglio, è quello che il Circolo sia attrattivo per nuove adesioni e quindi organizzare per questo eventi con argomento sociale, storico, anche linguistico, ma interessanti per un pubblico che potenzialmente si potrebbe avvicinare all'esperanto.
Sono due facce della stessa medaglia: tenere i vecchi soci e acquisirne di nuovi.
Niente vieta che qualcuno si occupi di organizzare conferenze in esperanto: io stesso vi parteciperei.
Ma bisogna essere consapevoli dei propri limiti.
Bisogna che non si sia sempre a dire cosa non va bene ma proporre cose nuove e farsi promotori di nuove idee.
Un'altra cosa che si è decisa, e che mi ha visto consenziente, è che la cena, o pranzo, dell'amicizia lo faremo allo Jodok di Olinda ma con la bella stagione in modo da poter stare anche fuori all'aria aperta.
Deco confessare che i consigli di sera sono molto faticosi: in effetti dei 4 consiglieri in presenza tutti venivamo da sud Milano e quindi la prossima volta potremmo vederci in zona più comoda e magari di giorno.
Hieraŭ okazis la dua Konsilio post mia elekto kiel Prezidanto de la CEM.
Estis multe da "viando sur la fajro".
Mi raportis pri la diversaj agadoj faritaj kaj planitaj: kontaktoj kun la Biblioteko Gallaratese, Area Konsilio 8.
Mi anoncis du novajn konferencojn por majo pri migrantoj kaj en oktobro pri la figuro de virinoj en la Esperanta literaturo
Iu diskuto generis la fakton, ke ĝis nun la planitaj aranĝoj estas en la itala dum multaj petas ĉeesti aranĝojn en Esperanto.
Mi rememoris, ke tio, kio plej zorgis min, kiel menciis ankaŭ en la unua konsilio, estas ke la Klubo estas alloga por novaj membroj kaj tial organizas aranĝojn kun socia, historia, eĉ lingva temo por tio, sed interesa por publiko potenciale. povus alproksimigi vin al Esperanto.
Ili estas du flankoj de la sama monero: konservante malnovajn membrojn kaj akirante novajn.
Nenio malhelpas iun organizi konferencojn en Esperanto: mi mem partoprenus.
Sed vi devas esti konscia pri viaj limoj.
Ni ne ĉiam devas diri kio estas malĝusta sed proponi novajn aferojn kaj reklami novajn ideojn.
Alia afero, kiu estis decidita, kaj kiu vidis mian konsenton, estas ke la amikeca vespermanĝo aŭ tagmanĝo okazos ĉe la Jodok en Olinda sed somere por ke ni ankaŭ povu esti ekstere en la libera aero.
Mi devas konfesi, ke la vespera konsilado estas tre laciga: fakte el la 4 ĉeestantaj konsilistoj ni ĉiuj venis el suda Milano kaj tial venontfoje ni povus renkontiĝi en pli komforta areo kaj eble tage.